Je hoort het iedereen hier altijd roepen en ook zelf voelen we nu voor de derde keer dat die tweede therapieweek zo snel voorbij vliegt. Het is twee keer 1 week, maar bij die eerste week lijk je alle tijd te hebben, kom je lekker in een ritme en heb je altijd nog die volle tweede week te gaan. Maar zodra die tweede week begonnen is vliegt dit ook zo voorbij en hebben we ondertussen alweer afscheid genomen van het hele team en de dolfijnen. Maar we laten jullie natuurlijk nog wel weten hoe de laatste twee therapiedagen zijn gegaan.
Donderdag zijn we eerst nog met elkaar op pad geweest. Tijdens de ATV tour kwamen we langs Amazonia en dat hadden we nog niet eerder gezien. We hebben het even opgezocht en hier bleek je een jungle tour te kunnen doen, dat leek ons wel wat!
De tour duurde een uur en we hebben allerlei leuke (en minder leuke;) dieren gezien. We hadden een vrolijke gids en hij had er zelf ook heel veel lol in. Hij wist vooral Mandy hier en daar te laten schrikken door ineens met een plastic slang of reuze spin te gooien als we de hoek om kwamen, maar we hebben dus genoeg gelachen. 
Helaas bleek de route niet bepaald rolstoeltoegankelijk. Volgend jaar gaan ze verbouwen en brengen ze hier verandering in, maar dat nam niet weg dat het nu een flinke work out werd en het zweet met deze temperatuur en het getil en gesjouw ons flink uitbrak. Op zulke dagen komt het ondertussen toch vooral op Kelvin aan, mijn rug redt het niet meer om zo met Jileyna te sjouwen, maar ook hij voelt zijn  rug zo aan het einde van de vakantie al aardig dus dit uitstapje hakte er wel in. Gelukkig hebben we ondanks de uitdagingen wel kunnen genieten en was het leuk om te zien hoe ze dit helemaal hebben opgezet.

Bij het CDTC aangekomen bleek het uitstapje er bij Jileyna ook wel ingehakt te hebben, ze was moe en had vooral met het eerste deel binnen wat moeite om erin te komen. Ze begonnen daarom maar even met een favoriet van de vorige dag. Een speeltje dat ze met de knop kon bedienen. Het was de bedoeling dat ze hiervoor zou staan en dan met haar hand de knop indrukte. Jileyna dacht daar echter anders over en bleef lekker zitten, hing wat voorover en drukte zo met haar neus de knop in zodat ze toch het gewenste resultaat kreeg, het speeltje ging geluid maken, maar zij had er geen moeite voor hoeven te doen. Onze slimmerik begint al echt lekker te puberen zo;) Gelukkig laten ze hier niet zomaar over zich heen lopen, dus ze hebben wat afspraken met haar gemaakt en gaven haar nieuwe keuzes waarbij ze weer konden doorpakken. 
In het water heeft ze wel echt weer genoten. In het begin had ze wel weer even spanning in haar lijf en vooral in haar armen. Begonnen daarom met de handpush zodat ze hier flink wat impulsen op kreeg en daarna lukte het steeds beter om weer te ontspannen. 

Ze had een mooie alertheid, ze hield alles om haar heen ook heel goed in de gaten. Vooral als daar dolfijnen gingen springen of het buurmeisje ineens op een board heel hard door het water heen ging. Maar ze kon zich wel steeds opnieuw focussen op waar ze zelf mee bezig was in het water. 
Na afloop heeft ze met het douchen ook heel lang gestaan, dit ging heel goed en ze hielp daarna ook weer goed bij het aankleden, topper!
Binnen had ze dus even wat minder motivatie, maar verder was het gelukkig nog een hele goede dag.

Vrijdag hebben we het iets anders aangepakt. We zijn 's morgens lekker bij het huis gebleven om Jileyna rust te geven. Hebben even in het zwembad gelegen en ze is ook nog even naar bed gegaan voordat we weer naar Mambo beach reden. Ze had zin om nog een laatste keer haar best te doen.
Als afsluiter hebben ze binnen al haar favoriete spelletjes gedaan, met daarnaast nog 1 nieuwe. Hierbij hadden ze een bak met balletjes die Jileyna moest pakken en in de lege bak ernaast moest gooien. Ze hadden de bakken dicht bij haar neer gezet en ze deed het erg goed. Verder vooral spelletjes met muziek, als ze maar herrie kan maken heeft Jileyna het goed naar haar zin. Met dansen heeft ze haar linkervoet een hele tijd goed plat op de grond gehad, rechts nog steeds wel op haar tenen. Bij het lopen naar het dock ook opnieuw nog op haar tenen, waardoor ze wat zwalkte met haar enkels en daarna meteen onzeker haar benen op wilde trekken om te gaan zitten, hier zullen we thuis nog echt flink verder aan moeten werken om haar steeds meer vertrouwen te geven in het lopen. 
Buiten mocht ze ook weer steeds zelf kiezen wat ze wilde gaan doen.

Alla favorieten kwamen weer voorbij. Ze heeft weer genoten van de voerpush en maakte een mega lange ronde met de handpush. Ze had hele mooie onstpanning in haar armen, dit ging veel beter als de vorige dag. Jileyna was heel bewust alles in zich op aan het nemen, of ze alles in haar hoofd wilde prenten zodat ze hier nog heel lang van kan nagenieten. 

Nog een laatste keer op het dock gedag kijken naar alle trainsters en dolfijnen. Het was nu niet alleen ons afscheid, maar ook van 1 van de dolfijnentrainsters die hierna als ranger in Africa aan de slag gaat. Ze maakten er dan ook een mooi spektakel van, zodat we allemaal nog een laatste keer konden genieten.

Zo is de therapie nu echt weer voorbij. We hebben nog wel een weekend vakantie en kunnen het zo met z'n drieën rustig afsluiten. Nog even lekker naar het strand, uit eten en ons vooral nog even niet druk maken om alles waar we thuis weer mee aan de slag kunnen. Gewoon nog even tijd met elkaar en doen waar we zin in hebben, heerlijk hoor!