Wat had ze er een zin in vanmorgen...haar eerste dag therapie. Zodra we het over de therapie of de dolfijnen hadden kregen we een grote lach te zien. 
We gingen op tijd de deur uit. De eerste dag moet je altijd een half uur eerder aanwezig zijn, zodat je kennis kan maken met de therapeut en kan doorspreken hoe de therapie eruit zal gaan zien. Maar aangezien we nogal lang van stof zijn, leek het ons handig er wat eerder te zijn zodat we hier alle tijd voor konden nemen. 
Onderweg in de auto hadden we ook echt een vrolijk meisje bij ons, ze lijkt ook langzaam haar energie weer terug te krijgen dus dat is een prima timing.

Toen wij het intake gesprek hadden, ging Jileyna meteen op pad met 'haar stagaire' (iedereen heeft vaste mensen om zich heen, per deelnemer is er een therapeut, stagaire, dolfijntrainster en natuurlijk een dolfijn). Ze hebben samen al lekker door het Sea aquarium gewandeld, zodat wij in alle rust over Jileyna konden praten en zij alvast een band met haar kon opbouwen. Zo had Jileyna stiekem ook meteen vast geoefend met lopen. 
Het was een fijn gesprek en we zijn tot een aantal doelen gekomen voor deze periode. Ze gaan weer verder werken aan haar handfunctie. Jileyna heeft hier tijdens de eerste keer therapie al grote stappen in gemaakt. Ze kan nu bijvoorbeeld veel gerichter haar handen gebruiken en iets vastpakken. Het vervolgens ook vasthouden is weer een heel ander verhaal, dus ze gaan kijken of ze daar iets mee kunnen. Daarnaast willen ze inzetten op haar concentratie. Jileyna heeft een hele korte spanningsboog en is ontzettend snel afgeleid. Ze zou op veel vlakken winst kunnen behalen als we steeds iets langer ergens aan kunnen werken. Daarnaast is het altijd lastig om haar een opdrachtje te laten doen. Voor een groot deel komt dit door het Rett syndroom, maar deels ook door gebrek aan motivatie of het gewoonweg niet willen doen. Deze twee dingen pakken ze samen op. Als laatste gaan ze vanaf morgen ook nog kijken of ze een klein begin kunnen maken met zindelijkheidstraining. We zijn hier een paar jaar geleden al mee begonnen, maar ze vond de wc steeds zo spannend dat ze hevig begon te trillen of in een aanval schoot. Hier zijn we toen maar weer mee gestopt. Maar de laatste weken begint ze zich er steeds bewuster van te worden en geeft ze soms zelf aan een schone luier te willen, dus het lijkt nu een goed moment om het toch nog eens te proberen. 
Het is dus een flinke lijst voor een therapie van maar twee weken, we zullen moeten zien hoe het uitpakt. Ze zijn in ieder geval enorm enthousiast om met haar aan de slag te gaan. 

Nadat we allemaal een goed idee van het plan hadden, kon het echte werk beginnen. 
Jileyna is eerst mee naar binnen gegaan voor het fysio gedeelte. Na iets minder dan een half uur kwam ze naar buiten om aan het waterdeel te starten. We hoorden haar met regelmaat even flink protesteren. Ze vond het ook dit keer toch weer even spannend en leek weinig zin te hebben om aan het werk te gaan.

Haar nieuwe therapeut, Talina, werd dus meteen al flink uitgetest. Ze wist haar vaak weer af te leiden met leuke liedjes en Jileyna kalmeerde ook weer snel wanneer ze een rondje met Bonnie (haar dolfijn) gingen zwemmen. Ze konden elkaar dus al aardig aanvoelen. Talina wordt nog door Merel begeleid. Zij kent Jileyna natuurlijk al en kan tussendoor nog wat tips en trucks delen. Twee therapeuten voor de prijs van één dus. En niet alleen twee therapeuten, Jileyna heeft dit keer ook twee dolfijnen. Ze zwemt met Bonnie. Dit is de moeder van Chabelita waar ze de vorige keer mee zwom, Nubia en Samie. Samie is de jongste van het hele stel en zwemt mee om het te leren. 

Op het dok werken ging dit keer heel goed. Twee jaar geleden is dat er na een paar dagen tussenuit gehaald, omdat Jileyna zich op het dok totaal niet kon focussen. Ze moesten haar nu wel even met haar rug naar de dolfijnen draaien, (die trokken natuurlijk wel haar aandacht) maar daarna ging het erg goed en hebben ze lol gehad met bellen blazen en een massagebal. Tot slot gingen ze nog een tweede keer het water in en hebben ze opnieuw veel rondjes door het water gezwommen, waarbij Jileyna steeds Bonnie vast moest houden. Toen was het alweer tijd om de dolfijnen gedag te zwaaien en lekker te douchen. 

Daarna heeft ze nog even geholpen om de spullen weer op te ruimen en kwam ze aardig uitgeput weer bij ons terug. 
Als je kijkt hoe weinig energie ze de afgelopen dagen heeft gehad, is het bijzonder te zien hoeveel ze nu toch achter elkaar gedaan heeft. Op naar de volgende dagen!