Gisterochtend waren we al vroeg in de veren en gingen we om 08.00 uur al op pad naar een Canon dealer. Helaas maakte het vele duimen geen verschil, de camera is overleden. In Nederland kunnen we nog proberen of we de lens en de accugrip kunnen laten repareren, maar ze gaven al aan dat we er vooral niet teveel meer van moeten verwachten, want dat zoute water is vrij funest voor je apparatuur. Aangezien we de tweede helft van ons mooie avontuur toch ook goed vast willen leggen en de camera zelf voor 100% zeker niet meer aan de praat te krijgen is hebben we ter plekke een nieuwe gekocht. De vakantie valt dus even wat duurder uit dan waar we rekening mee hielden (zijn er ondertussen achter dat de verzekering maar voor max. €500 uitkeert aan camera apparatuur en helaas is er voor iets meer vermogen in de zee beland) , maar ook dat drukt na een klein baal momentje onze pret hier niet hoor.

Daarna snel door naar het cdtc voor de start van Jileyna's tweede week therapie. Na een weekendje rust keek ze er naar uit om zelf het water weer in te mogen met Chabelita. 

Ze deed dan ook opnieuw ontzettend haar best. Ze hebben binnen nieuw bestek uitgeprobeerd met haar, hierbij zijn de handvaten extra breed en kan je ook het gewicht instellen. Dit moet het voor Jileyna een stuk makkelijker maken zelf haar bestek vast te gaan houden. Helaas bleek de vork wel echt te scherp om haar dit zelf te laten oefenen, ze beland nog wel eens naast haar mond en die punten willen we echt niet in dat mooie koppie van haar hebben. Samen oefenen lukte wel, vooral als Merel achter haar kwam zitten ipv naast haar, ze kon de vork een lange tijd vasthouden en ze genoot van de extra stukjes komkommer. Wanneer het te lastig werd ging ze gewoon met haar hoofd naar de vork in plaats van de vork naar haar mond te brengen, die slimmerd. 

Ook hebben ze eerst geoefend met o.a. een bal die ze in haar middellijn (recht voor zich) moest pakken en knijpen om daarna vooral voorbij haar middellijn te werken. Hierbij moet ze met haar linkerhand dingen rechts van haar pakken en andersom. Zo gebruik je beide hersenhelften bij 1 oefening en hier heeft ze straks met het lopen ook weer baat bij. Dit vind ze nog erg lastig, maar het gaat al beter als de eerste keer. Aan het eind van haar watertijd gaat ze zich wel erg irriteren aan haar brilletje en wilt hem af maar krijgt dan weer last van het zout in haar ogen, morgen gaan we het eind maar weer met een gewone zonnebril proberen, die kan ook wat makkelijker op en af en dan zien we wel hoe dat gaat. Wat ze trouwens op het eind nog wel een groot succes vond was dat ze met Chabelita mocht 'meeliften' op haar buik terwijl ze hard door het water heen zwom, ook hier is het bij haar hoe harder en gekker hoe leuker ze het vind. Ook kregen ze nog even bezoek van 2 andere therapiedolfijnen, tja zij hebben nou eenmaal ook een eigen wil en het is natuurlijk erg gezellig om even bij Jileyna te buurten:)

Daarna snel terug naar huis voor een middagdutje want we gingen 's avonds mee op een boottocht waardoor ze later naar bed zou gaan en de volgende dag moet ze natuurlijk wel weer hard aan het werk.

De boottocht was een wisselend succes, het eerste stuk hadden we hele hoge golven waardoor de boot flink op en neer ging, Mandy vond dit na een eerdere slechte ervaring met een boot hier op Curaçao niet erg geslaagd terwijl Jileyna de grootste lol had. Zodra het water rustiger werd en Mandy weer opgelucht adem kon halen, vond Jileyna er echter niet zoveel meer aan. Terwijl wij genoten van de prachtige huizen en de mooie zonsondergang sloeg bij haar de vermoeidheid toe en werd ze onrustig. 

Ook de nacht verliep onrustig, ze was om 02.00 uur al wakker, gelukkig nog wel wat geslapen daarna, maar om 03.30 uur en 05.00 uur was het weer feest. Hebben dan ook besloten de ochtend even lekker rustig aan te doen. Mandy en Eric hadden om 08.00 uur een afspraak bij het sea aquarium om met dolfijnen te snorkelen, ze stonden natuurlijk te popelen nadat ze Jileyna al zoveel in het water hebben gezien en ons afgelopen weekend ook al zo zagen genieten. Vanwege het vroege tijdstip zo na de boottocht van gisteravond zijn we niet bij ze gaan kijken, maar aan de foto's en verhalen konden we merken dat ze net zo onder de indruk waren als dat wij dat ook nog steeds zijn. Ze hadden 2 dolfijnen en er was verder niemand die dit ook al zo vroeg op de morgen zag zitten dus ze hadden de luxe om beide met een 'eigen' dolfijn te zwemmen. De een was nog wat jonger en erg ondeugend en de ander een stuk rustiger. De dolfijnen voelde al heel snel aan bij wie ze het beste op hun plek waren en wisselden uit zichzelf zodat de jonge duikgrage dolfijn met Eric onder water kon blijven gaan totdat hij geen lucht meer had en Mandy de andere dolfijn vooral in alle rust kon aaien en bekijken, perfect match! 

Jileyna ging vanmorgen ook weer vol goede moed naar haar therapie, maar zat uiteindelijk niet helemaal lekker in haar vel.
Was nog moe en heeft veel kramp in haar buik gehad, vooral in het water leek ze daar nog extra last van te hebben. Ze was dan ook veel en snel aan het mopperen, maar ondanks dit ongemak heeft ze vandaag haar beste handfunctie tot nu toe laten zien. Ze moest weer schuin naast haar middellijn uit een bak vol piepschuim de sensorische ringen zien te pakken. Ze vond het vooral erg leuk om dat piepschuim uit de bak te gooien en Merel flink uit te dagen, maar toen ze weer even streng tegen haar zei dat ze pas weer verder zouden gaan wanneer ze zelf 3 keer de ringen eruit had kunnen pakken kon ze dit heel gericht en zelfs zonder dat haar arm eerst alle kanten op zwalkten. Ook in het water was ze de beroerdste niet en gaf dit keer een kusje aan Chabelita in plaats van andersom.

Na de therapie hebben we nog even op de huisarts gewacht bij het CDTC, nee dit keer gelukkig niet voor Jileyna, maar voor Mandy. Het begon met een muggenbult maar liep ondertussen uit op een flink ontstoken en geïnfecteerde plek op haar been waar ze bijna niet meer op kan staan. Gelukkig mocht ook zij (tegen betaling) gebruik maken van de vaste arts bij het cdtc en konden we met een recept voor antibiotica en een zalfje weer terug naar het huis. Daar hebben we Jileyna bij Mandy en Eric achter gelaten zodat ze lekker tot rust konden komen en hadden wij weer een middagje 'vrij'. Zijn meteen de auto ingesprongen richting het westen. Wat heb je hier toch een prachtige strandjes, zijn er bij een aantal gaan kijken. Konden zo met zijn tweeën natuurlijk heel makkelijk van het ene naar het andere strandje hobbelen en we weten nu meteen waar we eventueel met Jileyna samen nog terug kunnen komen en waar dat niet bepaald handig is. 

Zijn daarna nog doorgereden naar Boka Tabla. Hier zie je pas echt goed wat een geweld de zee heeft aan deze kant van het eiland. Hebben een hele tijd gehypnotiseerd naar dit natuurgeweld gekeken.

Op de terugweg konden we het niet laten om weer even langs karakter te rijden en ja hoor, 3x is scheepsrecht. Het is de hele middag vrij bewolkt geweest maar hadden daar nu prachtig weer en hebben kunnen genieten van de onderwaterwereld met snorkelen en van een prachtige zonsondergang, zo kan het soms ineens ook even allemaal mee zitten!