De vierde therapiedag was Jileyna niet op haar best. Ze had 's morgens bij het huis toch weer een oververhit snoetje en ook op het CDTC had ze hier nog last van. Bij het binnengedeelte heeft ze de kaartjes voor de dagplanning wel heel lang vastgehouden, het viel nu niet meteen weer uit haar handen! In de andere oefeningen had ze echter maar weinig zin. Talina merkte ook op dat ze die dag nieuwe liedjes moest inzetten, ze had wat nieuwe input nodig om tot werken te komen.  Ze zijn uiteindelijk wat eerder naar buiten gekomen. Jileyna liep snel, gecontroleerd en met grote stappen naar Bonnie toe. Ze had duidelijk een doel. In verband met haar oververhitting hebben ze die dag geen gewichten om haar voeten gedaan, maar nu ging het zonder dus ook best goed. Toen ze het water in ging protesteerde Jileyna flink, haar lijf was onrustig en ze kon dit even niet goed kwijt. Na een rondje met Bonnie zagen we die onrust meteen weer verdwijnen.  Thuis is haar motto vaak 'hoe gekker hoe beter', hier kiest ze er echter heel bewust voor om steeds opnieuw rustig rondjes met Bonnie te zwemmen. Dit kalmeert haar goed en vind ze echt heel fijn. Ook mochten we vandaag nog even vanaf het dok meekijken. Dit is eigenlijk verplaatst naar volgende week, maar omdat oma vandaag naar huis toe ging mochten wij op dag 4 toch al een stukje van dichtbij meemaken. Alleen koos Sami er op dat moment voor om steeds helemaal aan de andere kant van de bak te gaan zwemmen. Bonnie wilt haar jongste doerak liever niet te lang uit het oog verliezen dus nam ze Jileyna vaak ook mee naar de andere kant, zodat er vanaf het dok toch nog een aardige afstand ontstond. Het was wel mooi om te zien dat Bonnie dan wel met Sami bezig was, maar nog steeds in haar rol als begeleidster van Jileyna bleef en niet van haar zijde week. Op het dok liet Jileyna gelukkig ook weer iets meer rust zien. Ze keek langer en duidelijker bij een keuze maken. Ondanks dat ze niet helemaal haar dag had, pakte ze de kaartjes ook heel gericht en doet ze dit ook elke keer wanneer dit van haar gevraagd wordt. 

De laatste therapiedag van de week ging echt stukken beter als de dag ervoor. Dit was zelfs haar beste dag van de hele week!
Binnen heeft ze met de tobii haar oefeningen gekozen, ze hebben nu een manier gevonden om hem daar ook goed neer te zetten. Ook heeft ze zelf geholpen met een kwast vast te houden, waarmee ze creme over haar armen smeerden. Daarna mocht ze ringen op de grond gooien, zo kon ze tussendoor even haar baldadigheid kwijt. Daarna heeft ze de ringen heel gericht gepakt. Ze wilde geen laatste oefening meer kiezen, ze ging liever vast naar Bonnie toe. Maar ze heeft toch nog een keer met de ringen gewerkt voor ze naar buiten kwamen.
Ze had er weer de vaart in bij het lopen en in het water heeft ze niet 1x gemopperd. Zelfs wanneer ze water in haar gezicht kreeg (wat ze echt niet fijn vind), bleef ze erg rustig. Ze hebben nu dan ook wat actievere spelletjes gedaan, zoals samen dansen en elkaar nat spetteren. Ook kreeg ze aan beide kanten een handpuch (Bonnie duwt haar tegen haar hand door het water) en ook een schouderpush. Op deze manier geeft Bonnie haar diepe druk en gaan ze zo een heel rondje het water door. Bij het volgende rondje pakte Jileyna zelf de vin van Bonnie en hield deze een hele tijd vast. Bonnie vind dit normaal niet zo prettig, maar Jileyna deed dit erg gericht en rustig en Bonnie liet het nu ook goed toe. Wat hebben ze toch een mooie band samen. Zowel Jileyna als Bonnie kregen vandaag dan ook veel applaus. Ze vinden dit beide een hele leuke beloning. 
Op het dok hebben ze dit keer aan haar mond gewerkt. Ze begonnen met het wakker maken van de spieren. We hadden tijdens een gesprek aangegeven dat Jileyna al een paar jaar niet meer warm wilt eten en hier zijn ze meteen op ingesprongen. Ze denken dat dit te maken heeft met de manier waarop Jileyna waarneemt. Ze willen hier volgende week verder aan werken. Ze zijn nu begonnen met een trilstaafje, dit is in het gezicht erg heftig, dus dit wordt via de therapeut gedaan en niet rechtstreeks op haar gezicht. Ze benoemen ook wat ze doen en laten haar meekijken in de spiegel. Zodat ze het ziet, hoort en voelt. Ze heeft het erg goed gedaan en zo was het voor oma een hele mooie laatste dag om bij mee te kijken. 

Omdat in deze periode niet alle therapietijden bezet zijn, is de familyswim verplaatst naar vrijdagmiddag. Zo hoeven er geen trainers/stagaires terug te komen in het weekend en konden wij zelf op vrijdag al een klein beetje ervaren wat Jileyna hier elke dag doet. Kelvin en ik mochten nu het water in met Bonnie en Sami. Oma en Joëlle mochten vanaf het dok meekijken (zij hadden net daarvoor bij het Sea Aquarium ook met dolfijnen gezwommen) en de stagaire die vermaakte Jileyna in de tussentijd. We hebben er weer volop van genoten en hebben vooral veel met ze gesnorkeld en gedoken. 

Om de eerste therapieweek goed af te sluiten heeft Kelvin nog een mooi filmpje in elkaar gezet, enjoy!