Precies twee jaar geleden schreef ik in de blog 'Bijna...' hoe we de laatste dagen voor vertrek afstreepten. Nu moeten we iets langer geduld hebben, we vertrekken dit keer niet in maart maar pas in mei. Nog drie maanden wachten voor we aan ons tweede dolfijnenavontuur beginnen. 
De aanloop is tot nu toe erg rustig verlopen. Een enorm verschil met de eerste keer Curaçao, toen waren we maanden aan het plannen. Nu kon ik zo het draaiboek van de vorige keer erbij pakken en had ik in een hele korte tijd alle grote dingen geregeld.
We begonnen met de therapieperiode want deze bleek voor het komende half jaar al bijna vol te zitten. Gelukkig werkten beide werkgevers goed mee, anders hadden we het toch nog een jaar uit moeten stellen. Daarna het verblijf, ook hier hadden we geluk. Het huis waar we twee jaar geleden verbleven is ook nu weer beschikbaar voor ons. Hier kon Jileyna toen goed uit de voeten en hebben we een hele fijne tijd gehad, dus hebben we niet verder gezocht en meteen geboekt. 
Ook de tickets waren nu sneller geregeld, ik kon precies terugzien waar we de vorige keer allemaal toestemming voor nodig hadden. Ik kon alles zo achter elkaar opnoemen zonder eerst opnieuw haar rolstoel op te hoeven meten of de hoeveelheid sondevoeding uit te rekenen. Na twee dagen was alles goedgekeurd en konden we ook de tickets definitief boeken. Op deze manier lijkt zo'n grote reis regelen ineens best mee te vallen. 

Er blijft nog genoeg regelwerk over hoor, maar we hebben de tijd en het is een fijne start om alle grote dingen zo snel van het to do lijstje te kunnen strepen. We hebben daarna onze plannen dan ook even gelaten voor wat het was en beginnen het nu langzaam weer op te pakken. 
Deze week moeten we het laatste deel van de therapiekosten betalen, begin ik alvast met toestemming vragen voor het meenemen van Jileyna's medicatie dat onder de opiumwet valt en willen we even op een rijtje zetten welke spullen we nog nodig hebben. Bovenaan dat lijstje komt zeker een goede zonnebril voor Jileyna. Twee jaar geleden had ze veel last van het zoute water in haar ogen en een duikbril vond ze heel vervelend zitten. Eigenlijk willen we nu dus een zonnebril, maar wel een die goed afsluit, misschien wat rond loopt en die ze in het water op kan houden. Mocht iemand zoiets in een kindermaat weten te vinden, horen we dat graag!

We zijn overigens niet alleen maar met de praktische zaken bezig hoor, we hebben pas ook het fotoboek van ons eerste avontuur er weer bij gepakt. Hier hebben we niet alleen zelf weer van genoten, maar het zorgde ook meteen voor wat voorpret bij degene die dit jaar het avontuur met ons gaan delen. Oma gaat namelijk de eerste helft van de vakantie met ons mee. Ze is zo enorm benieuwd na al onze verhalen, dat ze het graag met eigen ogen wilt zien. Daarnaast hebben we ook in de tweede helft van de vakantie nog gezelschap. Nichtje Joëlle komt ons, nadat ze haar examens heeft gehad, achterna. Voor ons een hele vertrouwde stem, aangezien zij alles op Jileyna's spraakcomputer heeft ingesproken. Ze hebben allebei enorm veel voor ons en Jileyna gedaan, dus we vinden het leuk dit nu met ze te kunnen delen. Het wordt een ware familieaangelegenheid daar.

En Jileyna? Die begint er ook al naar uit te kijken, ze heeft hier al een paar keer in de gang staan dansen voor het schilderij dat we daar de vorige keer hebben laten maken. Het duurt nog te lang om nu al af te gaan tellen, maar we kijken er in ieder geval weer naar uit.