We zijn er weer doorheen, twee hele intensieve maar vooral ook mooie therapieweken. We blikken nog even terug op de laatste twee therapiedagen. 
Donderdag had ze een goede therapiedag. Ze zijn binnen net zoals de andere dagen weer gestart met het plan maken. Hier was Jileyna enorm fanatiek mee. Dit zorgt steeds voor een fijne start van het werkprogramma. 
Daarna heeft ze de noppenbal gebruikt om pionnen om te gooien of om te rollen. Ze vond het niet zo interessant wanneer de pionnen omgingen, maar de bal zelf vind ze wel erg leuk en had hier ook goed haar aandacht voor. Ze zijn binnen geëindigd  met muziek maken, Jileyna mocht weer met de belletjes spelen. 

Naar het dok lopen ging erg goed. Ze hebben een paar keer gevraagd of ze kon proberen haar hak goed op de grond te zetten tijdens het lopen. In het begin deed ze dit ook erg netjes (over de hele brug heeft ze dit gedaan), het laatste stukje naar het dok toe liep ze wel weer iets op haar tenen, maar minder hoog als voorheen. Haar voeten goed neerzetten lijkt ook beter te gaan wanneer ze ontspannen is, wanneer de verwachting van het zwemmen en Bonnie weer in zicht komt gaat ze dan toch weer op de automatische piloot verder. 

Met Bonnie hebben ze verschillende manieren van vasthouden geprobeerd. Jileyna was erg ontspannen en zo kan Talina ook meteen weer wat oefenen met verschillende houdingen.

Jileyna vond het allemaal prima tot het moment dat wij bij het dok mochten komen kijken. We staan de gehele therapie altijd op afstand te kijken, maar je mag 1 keer in de week een deel van de therapie achter het dok komen staan, zodat je alles beter kan volgen. Jileyna begon echter meteen haar frustraties te uiten, als wij zo dichtbij staan wilt ze ook naar ons toe. Het was in ieder geval een duidelijke manier van communicatie en een goed leermoment. Daarnaast hadden wij mooi de kans een paar goede foto's van dichtbij te maken.

Verder hebben ze op het dok nog gewerkt met het kruislings pakken, ze zijn hard aan het oefenen om haar niet steeds met haar linkerhand aan de linkerkant te laten pakken. We gaan hier thuis uiteraard ook weer mee verder en hebben al een paar goede ideeën om het op vaste momenten te kunnen implementeren. Ze had de gehele therapiedag veel oogcontact met Talina en was heel duidelijk in haar communicatie. Het was leuk om te zien dat ze zo'n goede afstemming op elkaar hadden.
's Middags bij het huis liet Jileyna trouwens nog een hele mooie stap zien. Ze heeft op de wc geplast! We zijn er hier op de blog niet zo veel op ingegaan, maar ze hebben het naar het toilet gaan elke dag meegenomen in de therapie. De rest van de dag zijn we hier zelf ook veel mee bezig geweest en nu konden we het eerste succesmoment vieren. 

De laatste therapiedag konden we dus met leuk nieuws beginnen in de overdracht naar Merel en Talina. Jileyna kreeg een staande ovatie en keek er ook erg trots bij. Ze hadden Jileyna beloofd er vandaag een feestje van te maken binnen en dat hebben ze ook zeker gedaan.
Na het maken van de planning hebben ze een bubbelmachine gemaakt. Dit doen ze heel makkelijk van een halve fles, een sok, kleurstof en een sopje. Je moet het maar weer verzinnen. Als je op de fles blaast komen er grote bubbels in alle kleuren van de regenboog uit. Jileyna vond het fantastisch en probeerde het allemaal te pakken, waardoor ze er zelf ook mooi gekleurd uitkwam. Daarna had ze voor een dansende beer gekozen, waarbij ze met z'n allen stonden te swingen. 

Met lopen heeft ze vandaag weer een heel eind beide voeten plat op de grond neergezet. Dit lukte haar vandaag zowel op de heen- als de terugweg en terug deed ze dit vanaf het begin van de brug tot aan de douche, zo lang hebben we dit nog nooit gezien. Ze loopt hier heel veel op blote voeten en legt tijdens de therapie binnen ook veel parcourtjes af, waardoor ze op de vlakke stukken steeds meer vertrouwen krijgt. Het was geen doel toen we hier naartoe kwamen maar wow wat heeft ze hier vooruitgang in laten zien. 

In het water had ze vandaag niet veel motivatie meer om hard te werken of goed te kiezen. Ze leek zich erg bewust van het feit dat dit de laatste keer met Bonnie in het water was. Jileyna nam heel ontspannen alles goed in zich op en liet alles maar een beetje over zich heen komen. Ze had wel een goede focus, maar was niet zo actief meer. Daarnaast was Sami ontzettend ondeugend. Hij was echt aan het draken, waardoor ook Bonnie niet alle oefeningen goed kon doen. Jileyna bleef nu geduldig wachten tot ze verder konden en vond het prima om dan zelf ook even niets te hoeven doen. 

Op het dok heeft ze nog even haar laatste energie eruit gegooid toen ze een leuke draaibak hadden. Vol enthousiasme stortte ze zich op de bak en liet het alsmaar draaien. Omdat haar motivatie hiervoor hoog is kun je dit makkelijk gebruiken om haar weer over die middellijn te laten gaan met haar handen. Ook heeft ze vandaag voor het eerst uit haar zelf iets gepakt, wanneer er tot drie geteld werd. Het verbale tellen was nu genoeg om zich voor te bereiden en zelf tot actie te komen. Super knap, want voor Rett meiden is het ivm de apraxie heel moeilijk iets op commando uit te voeren. 

Omdat het de laatste therapiedag was hebben we een wat langere nabespreking gehad. We hebben even stilgestaan bij de verschillen die we nu ten opzichte van de eerste paar dagen hebben gezien. Het lopen, haar focus en zeker ook het vastpakken en wat langer vasthouden van materialen. Daarnaast gaf Merel ook aan dat ze het zo leuk vond om te zien dat ten opzichte van haar therapietijd van twee jaar geleden ze nu veel beter laat zien waar haar interesses liggen. Ze ontwikkeld zich steeds meer tot haar eigen persoontje. 
Jileyna kreeg als afscheid weer een mooi fotoboekje mee die we samen met Talina, Merel en Annika hebben bekeken. Jileyna keek ook aandachtig mee en daarna was het echt tijd om afscheid te nemen. Met veel bedankjes en knuffels hebben we gedag gezegd, hopelijk weer tot een volgende keer!

Check vooral ook nog even het filmpje van de tweede therapieweek: